Паўлавіч (1821—?)

Публіцыст i паэт. Нарадзіўся ў в. Ва­гон Свіслацкага рна. У 1833—37 вучыўся  ў Слонімскім  павятовым  вучылішчы. У пач. 50х гадоў пераехаў у фальварак   Падгор'е   на   Міншчыне. Працаваў у Мінскім губернскім праўленні, з 1860 рэдактар «Минских гу­бернских ведомостей» i адначасова начальнік газетнага стала. 3 1863 міравы пасрэднік па Навагрудскім пав. Звольнены з пасады i, паводле некаторых звестак, сасланы ў Арэнбург. Пісаў на польскай i рускай мовах. Аўтар рамантычнай паэмы «Спеў зорцы» (на поль­скай мове), артыкулаў i карэспандэнцый аб грамадскакультурным жыцці Мінска. Зрабіў апісанне абразоў кафедральнага касцёла ў Мінску (1854). Адзін з першых выступіў у друку ў абарону   беларускай   мовы,   змясціў водгук   на   «Гапона»   i   «Вечарніцы» В.ДунінаМарцінкевіча (1855), заклікаў інтэлігенцыю Міншчыны да актыўнага вывучэння роднага краю (Минские гу­бернские ведомости. 1860. №27). Сябраваў i перапісваўся з У.Сыракомлем.