ЯДВІГІН Ш.

(Лявіцкі Антон Іванавіч. 13.06.1868, маёнтак Добасня Рагачоўскага пав. – 24.02.1922, Вільня), пісьменнік, дзеяч Беларускага нацыянальна-дэмакратычнага Адраджэння. Вучыўся ў Вінцэта Дуніна-Марцінкевіча. У 1890 г. выключаны з Маскоўскага універсітэта, арыштаваны за ўдзел у студэнцкіх хваляваннях. Сябраваў з Янкам Купалам з 1909 г., першы слухач “Паўлінкі” (1912). Сакратар, загадчык літаратурнага аддзела газеты “Наша ніва”. Аўтар зборнікаў “Бярозка”(1912), “Васількі”(1914), незакончанага рамана “Золата” (1920) і інш. Многа пакут перанёс Ядвігін Ш. і яго сям’я: жонку Люцыю раскулачылі (1928), сыны апынуліся ў сібірскіх лагерах, мужа дачкі Ванды, Язэпа Лёсіка, расстралялі ў Саратаве як “ворага народа”. Хросным бацькам дзяцей Ванды – Люцыі і Алесі – быў Янка Купала.

У Старадарожскім мастацкім музеі экспануецца твор:

Анатоль Змітравіч Крывенка (1942, Мінск).

“Пісьменнік, грамадскі і палітычны дзеяч Ядвігін Ш. Лявіцкі Антон Іванавіч)”. 1994.

ДВП, алей. 40х30 см.