Старасвецкая Беларусь
Галерэі
Уваход
Зараз на сайце
Цяпер 297 госцяў анлайнХОДЗЬКА (Б а р э й к а ) Ян |
(псеўд. Ян са Свіслачы; 24.6.1777 — 10.11.1851)
Пісьменнік, драматург, грамадскі дзеяч. Нарадзіўся ў г.п. Крывічы Мядзельскага раёна. Бацька А.Ходзькі. 3 1793 быў цывільнавайсковым камісарам Ашмянскага павета, з 1795 асэсарам суда ў Паставах, з 1798 падсудкам, з 1808 падкаморым Вілейскага павета, з 1811 старшынёю Галоўнага цывільнага суда ў Мінску, інспектарам школ у Віленскай, Магілёўскай i Ві цебскай губернях. Адзін з арганізатараў масонскіх ложаў у Мінску i Вільні. Прытрымліваўся памяркоўнаасветніцкіх поглядаў. Прыхільнік асветы для народа. За сувязь з таварыствам філаматаў у 1826 зняволены. За ўдзел у паўстанні 1830—31 сасланы на Урал (1830—34). Пісаў на польскай мове. Друкаваўся ў часопісе «Dziennik Wilefiski» («Віленскі дзённік»), альманаху «Rubon» («Рубон») i інш. Класіцыст, потым псеўдакласіцыстмаралізатар. Аўтар камедыі «Вызваленая Літва, або Пераход Нёмана» (1812), трагедыі «Кракус» (нап. 1816), аповесцей «Пан Ян са Свіслачы» (1821), «Брат i сястра» (1845), трактата «Аб эксдывізіях, або Аб судовым падзеле маёнтка даўжніка на карысць крэдытораў» (1816), успамінаў i артыкулаў па гісторыі Міншчыны, адметных жывасцю апавядання i значнай колькасцю беларусізмаў. П'есы X. ставіліся ў Мінску на аматарскай сцэне ў 1812. , Тв.: Pisma rozmaite autora «Рапа Jana ze Swisіoczy*. Т. 1—12. Wilno, 1837—42. Літп.: Chodzko D. Jan Chodzko: Obrazek zyciorysowy // Teka Wilenska. 1858. №5; Turska H. Jezyk Jana Chodzki. Wilno, 1930. |