Іванавіч (1850—?)

Фізіёлаг, педагог. Нарадзіўся ў Віцебску. Вучыўся ў мясцовай класічнай гімназіі i адначасова ў землямернатаксатарскіх класах, што былі пры гімназіі. Разам з атэстатам гімназіі атрымаў званне каморнікатаксатара. У 1868 паступіў на фізікаматэматычны факультэт Пецярбургскага універсітэта, які скончыў у 1871, i пакінуты там для падрыхтоўкі на прафесара. Але кар'ера матэматыка яго не вабіла, i ў 1872 ён паступіў у Пецярбургскую медыкахірургічную акадэмію, дзе ад­начасова працаваў асістэнтам пры ка­федры фізіялогіі. У 1875 Ч. скончыў акадэмію i залічаны на ваеннамедыцынскую службу. У 1876 абараніў доктарскую дысертацыю на тэму «Залежнасць сардэчнага рытму ад ваганняў унутрысасудзістага ціску». У 1876—79 знаходзіўся ў замежнай камандзіроўцы, працаваў у лепшых фізіялагічных лабараторыях i наведваў клінікі нервовых хвароб Германіі, Францыі, Англіі i Аўстрыі. Пасля вяртання зза мяжы прызначаны клінічным прафесарам пры Мікалаеўскім ваенным шпіталі ў Пецярбургу (1880). У наступным годзе атрымаў званне прыватдацэнта на кафедры фізіялогіі здаровага чалавека ў Кіеўскім універсітэце. Аўтар прац «Аб каардынацыі руху жывёл» (1880), «Фізіялогія чалавека» (1899) i шэрагс артыкулаў у спецыяльных рускіх i замежных часопісах.