Нічыпаравіч (1850—1918)

Этнограф i фалькларыст. Нарадзіўся ў в. Чэрнін Светлагорскага раёна. Скончыў Мазырскую гімназію i Пецярбургскі універсітэт (1874). 3 1874 працаваў настаўнікам у Кішынёве. Аўтар рукапіснага зборніка «Мінская губерня i яе народная творчасць у сувяз! з апісаннем народных свят i абрадаў» (1898, зберагаецца ў архіве Расійскага геаграфічнага таварыства ў СанктПецярбургу), у якім сабраны каштоўны матэрыял па беларускай фалькларыстыцы i этнаграфіі, выкладзены погляды Ш. на народную твор­часць. У зборнік уключаны разнастайныя па тэматыцы песні: бытавыя, салдацкія, гістарычныя, жніўныя, карагодныя,   пра   каханне;   абрадавыя   i каляндарнаабрадавыя песні прыводзяцца разам з апісаннем абрадаў i каляндарных свят. Шырока прадстаўлены казкі, павер'і, загадкі, прыказкі, гаспадарчаэтнаграфічныя назвы i інш. У кнізе шмат унікальных твораў, лепшыя з ix запісаны з захаваннем асаблівасцей беларускай мовы. Выдаў кнігу «А.С.Пушкін. Аб знаходжанні яго у Кішынёве ў сувязі з папярэднім i апошнім жыццём» (Кішынёў, 1900).

Літ.: С к i р д а н В.І. Па слядах збіральніка фальклору // Полымя. 1977. №3.