|
БАЛАДЫ БЕЛАРУСКАГА ШЛЯХУ
|
|
БАЛАДА МАКСІМА ГАРЭЦКАГА
(6.02.1893--20.03.1939)
Цёмна, цёмна ў родным краі.
На крыжах вятрыска грае.
Дзе святло? Святла няма.
Доўга цягнецца зіма.
Нібы воўк, завея вые.
Люд маўчыць. Няўжо— нямыя?
Да агню ідзе Максім.
Воўчы цень ідзе за ім.
А наўкол адна бядота,
І жыццё-- нібы балота.
Што з таго, што ні граша!
Ёсць галоўнае—душа
У людзей, што ў родным свеце
Патаемна сняць аб леце.
Цёмна, цёмна— хоць ты плач,--
З неба зоры ўкраў крумкач.
Да святла дайсці ўсё ж трэба.
Тут зямля, тут наша неба,
Тут шынок, а тут турма,
Нават нашая зіма.
На крыжах завея грае.
Кожны крыж свой выбірае.
А ў Гарэцкага дарога--
Да вясны, Святла і Бога…
Дойдзе, дойдзе наш Максім.
Нам ісці лягчэй за ім.
|
