Кожны народ мае дзеячоў уласнай гісторыі, рэвалюцыйнага руху і культуры, якім за сваё жыццё ўдалося найбольш поўна паказаць прагрэсіўнасць думкі, мары і ажыццявіць гэта ў практычных дзеяннях. І чым паўней гэта ўдавалася таму ці іншаму прадстаўніку народа, чым паўней ён жыў інтарэсамі народных мас, удзельнічаў у барацьбе, змагаўся словам ці са зброяй у руках, тым вышэй станавілася яго роля і значэнне для гэтага народа.