Васілевіч [18(30).7.1870— 23.3.1932]

Гісторык, педагог. Нарадзіўся ў в. Рагачы Бярозаўскага раёна. Скончыў Пецярбургскую духоўную акадэмію (1894). 3 1899 прыватдацэнт, у 1909— 21 прафесар Казанскага універсітэта. Членкарэспандэнт Пецярбургскай АН (1916), акадэмік АН Украінскай ССР (1919). Даследаваў гісторыю праваслаўнай царквы ў Расіі, на Беларўсі i Украіне, асвету на Беларусі i ў Расіі 16—17 ст., становішча беларускіх i ўкраінскіх меншасцей у Полыпчы, узаемасувязі ўсходнеславянскіх літаратур. Сярод твораў X. «Да гісторыі заходнярускай асветы: Віленская брацкая школа ў першае паўстагоддзе свайго існавання» (Вільня, 1897); «Заходнярускія праваслаўныя школы XVI i па­чатку XVII ст...» (Казань, 1898); «Заходнярускія царкоўныя брацтвы i ix асветніцкая дзейнасць у канцы XVI i пачатку XVII ст.» (Спб., 1899). Яго працы напісаны з ідэалістычных пазіцый, але змяшчаюць каштоўны фактычны матэрыял.