Усе ведаюць музей у Старых Дарогах. Гэта унікальная з’ява. Там знаходзіцца 1700 твораў толькі ў экспазіцыі. Каля 5000 твораў ― у запасніках. Каб параўнаць ― трэба схадзіць у Нацыянальны музей. Там у вялікіх залах знаходзіцца толькі 700 твораў. Там у запасніках 25000. Але канцэпцыя іх экспазіцыйных матэрыялаў, якія там вісяць, зусім іншая, чым у мяне. Я хачу паказаць творы беларускіх мастакоў. Толькі беларускіх мастакоў. Там творы ў асноўным рускіх і заходня-еўрапейскіх мастакоў. І толькі між імі ёсць украпленні беларускіх мастакоў. Гэта першае. Мы стварылі унікальны сайт. Няпроста сайт, а цэльны партал, прыкладна, з 10-ці сайтаў. Сусветная павуціна карыстаецца тым, што яна мае доступ да сусветнага мастацтва і што Беларусь у Сусветным маштабе рэпрэзентуе мой музей. Ён Беларускі. Таму што да сённяшняга дня, на жаль, (я гавару з адказнасцю перад вамі, перад грамадскасцю), ніводны музей не стварыў свайго сайта, не можа паказаць тыя творы, якія знаходзяцца ў ім. тут гаварылі пра родную мову. Гэта, так: мова ― гэта кроў народа. У мяне ёсць сайт, які прысвечаны, менавіта, мове. Гэта накшталт электроннай энцыклапедыі Беларускай мовы. Вось, Акадэмія навук стварыла адну Энцыклапедыю Беларускай мовы. Цяпер яна хоча стварыць другую. Яна ў мяне ўжо ёсць. Яна ў электронным варыянце. Можаце зайсці і паглядзець. Між іншым, у гэтым даведніку ёсць імя прафесара Яўгена Шыраева, яго ўнёсак у развіццё навукі і культуры Беларусі. Я ўжо гаварыў вам пра гэта. І апошняе. Усе народы свету, пачынаючы з грэчаскага, маюць свае Пантыёны. У Беларусі сёння такі Пантыён знаходзіцца на маёй сядзібе: 70 твораў, партрэтаў дзеячаў нашай культуры адліты ў метале. Гэта ўжо нацыянальны Пантыён. Як бы хто не ставіўся да гэтай з’явы і што не казаў, але гэта нацыянальны Пантыён. Прыходзце, праверце, пералічыце па пальцах, усё пабачыце, пераканаецеся ў гэтым. У гэтым Пантыёне ёсць выявы і жывых, і памерлых. Там сярод жывых ёсць партрэт Яўгена Шыраева.

Я не баюся і буду ўстаўляць туды іншых вялікіх вучоных, гісторыкаў і дзеячаў нашай культуры. На падыходзе, сярод вялікіх ёсць партрэты прафесараў Юхо, Грыцкевіча, Лыча і г.д. Я не хачу ўсіх пералічваць, каб не выклікаць у вас адпаведную зайздрасць. Я сам прайшоў гэты шлях, шлях адмаўлення маёй дзейнасці і аттаржэння ўсяго зробленага, і ведаю, што здараецца з тымі, хто апераджае іншых. Мы нядаўна адзначалі 70-годдзе з дня майго нараджэння, 25 год клубу “Спадчына”, 10 гадоў музея. Я агучыў праграму, якую патрэбна зрабіць на сённяшні дзень. Трэба стварыць энцыклапедыю нашых рэвалюцыянераў, пачынаючы з К. Каліноўскага… Без гэтага мы не нацыя. Мы павінны паказаць сваю веліч, свой гераізм. Другое, трэба стварыць энцыклапедычны даведнік, прысвечаны стварэнню БНР, Грамадзянскай вайне, змаганню за нацыянальную незалежнасць у Заходняй Беларусі, дзе была праяўлена ўзорнасць нашага змагання за Беларусь. І трэцяе, я ўжо гаварыў пра гэта, трэба стварыць энцыклапедычны даведнік, прысвечаны М. Ермаловічу.

Да сённяшняга дня некаторыя вучоныя не лічаць яго Вялікім гісторыкам, а толькі сельскім настаўнікам. М. Ярмаловіч быў не толькі вялікім гісторыкам, ён быў вялікім десідэнтам, вялікім паэтам, ён быў вялікім грамадзянінам. Я гэта добра ведаю, як яго сябра. Мы з сябрамі клуба “Спадчына” стварылі маленькі энцыклапедычны даведнік, дзе змесцілі яго гістарычныя светапогляды, яго дысідэнскія гутаркі, ўсе унікальныя вершы, якія ён пісаў у 1972 годзе, па грамадзянскаму гучанню яго паэзію яшчэ не пераўзышлі вершы многіх нашых паэтаў цяперашняга часу. Пачытаўце яго вершы, пачытайце дэсідэнскія яго гутаркі і вы пераканаецеся, што гэта за чалавек. Выдатны чалавек. Мы часта забываем пра сваіх людзей. Спадчына ― гэта не толькі тое, што пісаў Янка Купала, гэта не толькі помнікі гісторыі, культуры, якія ўжо ёсць ― гэта таксама нашы сучасныя вялікія людзі ― гэта наша спадчына. Мы павінны захаваць гэтых людзей, паказаць іх веліч. Праз вялікіх людзей мы можам паказаць сябе, як вялікую нацыю. Я заканчваю, і шчыра дзякую прафесару Яўгену Шыраеву, які ўзнагародзіў мяне залатым медалём. Я буду служыць Радзіме і Бацькаўшчыне. Буду служыць больш верна і яшчэ больш моцна, чым служыў.

Шчыра вам дзякую.