БАЛАДА РАМУАЛЬДА ТРАЎГУТА |
БАЛАДЫ БЕЛАРУСКАГА ШЛЯХУ
|
БАЛАДА РАМУАЛЬДА ТРАЎГУТА (16.01.1826--5.08.1864)
Двухгаловы арол над Айчынаю кружыць І табе зразумела чаго хоча ён. І на шляху чужынцаў крывавыя ружы Зацвітуць і іх змые блакітны наш лён. І ты будзеш ад смерці сваёй не хавацца, Бо ад смерці ніхто не схаваўся яшчэ. Чорны лес тваім будзе бялюткім палацам, А пасля і Варшава слязіны з вачэй Патаемна змахне, калі ты з эшафота Паглядзіш у нябёсы, дзе кружыць арол І якога не бачаць багач і басота, Бо ад він і ад брагі ламаецца стол. Паглядзіш у нябёсы, што ў вочы Айчыны І не ўспомніш нічога яе акрамя, І, як вечнасць, прад смерцю тваёю хвіліны-- Бог у вечнасць тваё зараз піша імя, І яно застанецца, бо будзе краіна, Для якой ты не будзеш ніколі чужы. Над табой, нібы зніч, будзе ў восень рабіна Асвятляць шлях дамоў праз вятры і дажджы…
|