Беларускі

мысліцельгуманіст i паэт эпохі позняга Адраджэння i барока, ідэолаг нонадарантызму 2й паловы 16 ст. Крытыкаваў Біблію, лічыў Хрыста не Богам, а простым чалавекам, адмаўляў неўміручасць душы. У 1589 ра­зам з С.Будным вёў дыспут з езуітамі ў Полацку, даказваў, што душа чалавека пасля смерці' гіне разам з целам. У спрэчцы Буднага з плябейскасялянскімі ідэолагамі антытрынітарызму пра свецкую ўладу падтрымліваў пункт погляду Буднага. Аўтар верша на польскай мове «Эпіграма на герб Лясот», надрукаванага ў кнізе С.Буднага «Пра свецкую ўладу» (1583) У творы выказваў думку, што ўлада ў сваіх учынках павінна кіравацца розумам i маральнымі дабрачыннасцямі.

Літп.: Подокшин С.А. Скорина и Будный: Очерки филос. взглядов. Мн., 1974. С. 121—122.